Nummer 29 | juni 2018
Lola en de trein
We weten niet hoe het bij u is, beste lezer, maar bij de redactie van De Nieuwe Coenegrachtbode heerst nog helemaal geen vakantiestemming. De hoofredacteur heeft vanwege de drukte zijn gebruikelijke vijf weken vakantie ingekort tot een - wat hij noemt - ‘working holiday’ van slechts één week, ergens begin september. We hebben begrepen dat hij op kosten van de zaak in Spanje aan de rand van een zwembad gaat werken aan zijn ‘writing skills’.
Om dit nummer ondanks de voortdurende aanwezigheid van de hoofdredacteur toch nog een beetje gezellig te houden, hebben we niet alleen een mooie, diepzinnige beschouwing over de voordelen van het reizen per trein, maar ook - voor het eerst in de geschiedenis van De Nieuwe Coenegrachtbode - twee nummers om naar te luisteren. Alleen als we u kunnen plezieren, zijn we gelukkig.
De trein
Het doen van absolute uitspraken over het menselijk bestaan, daar is de redactie geen voorstander van. De enige zekerheid in het leven is immers de dood.
Deze opwekkende opmerking gemaakt hebbend, poneren we de stelling dat een station de beste plek is om in een stad aan te komen. Om te beginnen: stations bevinden zich vaak in het hart van een stad. Je bént er meteen, je voelt direct hoe het bloed door de slagaders wordt gepompt en de drukke wegen en halfduistere stegen van de stad voedt. Je ziet mensen, auto’s, terrassen, actievoerders. Een stationsgebouw is ook meer dan zomaar een gebouw, het is de plek waar je na een rotdag op het werk uitstapt en weer even bevrijd bent van het gezeur. Het is de plek waar je na een lange tijd van afwezigheid terugkomt, de laatste halte op weg naar de plaats waar je wil zijn, de plaats waar je hoort, thuis. Als vreemdeling in een nieuwe stad loop je een stationsgebouw uit met het opgewonden gevoel: hier ben ik, wat heb je me te bieden?
Als treinreiziger kom je niet alleen op de goede plek aan, je hebt ook de afstand die je hebt overbrugd bewust ondergaan. Reis per trein van Maastricht naar Sint-Petersburg en aan het einde van de reis ben je je goed bewust van het feit dat die stad aan de Newa niet naast de deur ligt. Een treinreis kost tijd - en dat is een voordeel. Reizen per trein is fundamenteel anders dan reizen per vliegtuig.
Dit zou hét moment kunnen zijn om gepaste geluiden over milieu en klimaat te maken, maar dat is niet waar het hier om gaat. Wie vliegt, wordt in een min of meer vertrouwde omgeving opgepakt en niet al te veel later op een volstrekt andere plek neergezet. Vliegreizigers lijken op e-bikers: het gaat met een kutvaart, maar als je de blik in de ogen van sommigen ziet, weten ze nauwelijks wat hun overkomt.
Reizen per trein heeft ook nadelen, je kunt bijvoorbeeld niet met de trein naar Amerika. Dat is jammer, want Amerika is het land waar al in 1869 the Great Transcontinental Railroad werd voltooid, de spoorlijn die de oostkust en de westkust van de Verenigde Staten met elkaar verbond. En, by the way, zo de postkoets overbodig maakte. Luister naar Great Western Rail van de band Session Americana en voel het verlangen naar een treinreis door eindeloze vlaktes: zelfs als hij eindelijk in de armen van zijn ‘Annie tall and pale’ ligt, droomt de machinist van zijn plek op de bok, rijdend over de Great Western Rail. Genoeg gekletst, zouden we bijna zeggen, luister zelf:
Lola
Hoewel de redactie als zodanig daar helemaal geen verstand van heeft, had een junior redactielid onlangs een soort #metoo-moment bij het zien van de onderstaande video van Lola Marsh. Om te beginnen: de dame in het filmpje heet niet zoals je zou verwachten Lola, maar Yael Shoshana Cohen. Lola Marsh is de naam van het duo en het is afkomstig uit Tel Aviv. “Ik kreeg een beetje een ambigu gevoel bij het zien van dit filmpje”, zei het junior redactielid (de redactie van De Nieuwe Coenegrachtbode is nogal intellectueel en gebruikt vaak moeilijke woorden). “Ik bedoel: enerzijds denk je, als je Yael zo ziet zingen: me too! Ik wou dat iemand mij zo toezong. Tegelijkertijd bekruipt je de gedachte: gaat ze me verslinden?” Ach ja, die juniors. Weet u wat de hoofredacteur antwoordde, beste lezer? “Gianetto, lascia le donne, e studia la matematica.” Vrij te vertalen met: Jongen, laat de vrouwen toch schieten en ga wiskunde studeren.