Bij de NOS werken ruim 690 mensen, waarvan 386 voor het nieuws. Je zou verwachten dat met al die mensen iets beters geproduceerd kan worden dan het kleuternieuws uit de polder dat we nu dagelijks voorgeschoteld krijgen. Het zijn uw en mijn belastingcenten, tenslotte. Ho, ho, begrijp ons niet verkeerd, we zijn helemaal voor een onafhankelijk pers, het is één van de pijlers onder de rechtsstaat. Maar nu lijkt het erop dat we aan de goden overgeleverd zijn als het om de kwaliteit van de publieke nieuwsvoorziening gaat. Anders gezegd: afhankelijk van welke god op dit moment toevallig hoofdredacteur is. De god van dienst heet Marcel Gelauff en die kwaliteit is niet best: het NOS Journaal is steeds meer verworden tot een soort kringgesprek op de basisschool. Er hoeft geen olifantje in de verdrukking te raken of de NOS doet verslag van de tragische gebeurtenis.
Bellen (of appen) op de fiets gevaarlijk? De NOS rapporteert. De wereld mag in brand staan, de NOS weet te melden dat medewerkers van uitzendbureaus een verplichte anti-discriminatiecursus moeten volgen en dat heel Holland vogels, vlinders en egels telt. En onder alles ligt de onuitgesproken, zalvende aanname dat we met zijn allen verdraagzaam moeten zijn. Is het u trouwens al eens opgevallen dat de presentatoren van het journaal, als ze zo leuk ongedwongen voor een groot scherm staand een gesprek voeren met een buitenlandcorrespondent, hun vraag steevast beginnen met het woord ‘ja’? “Ja, Jeroen, hoe kijken de Duitsers daar nou zelf tegenaan?” Let er maar eens op. Maar het ergste, echt het allerergste, is dat bij elk van die onbenullige onderwerpen een of ander NOS-genie het land in gestuurd wordt om in een huiskamer of winkelstraat een microfoon onder iemands neus te duwen met de vraag: “En wat vindt u daar nou van, gewone man?” We corrigeren onszelf: één ding is bijna even erg als die voortdurende voxpopuli-journalistiek: het luchtige item waarmee het achtuurjournaal afsluit. Je hoort ze denken: al die vreselijke dingen - nu iets luchtigs voor de kinderen. Waarna de presentator van dienst zich dan met een glimlach tot de weervrouw kan wenden met de opmerking: "Nou, gelukkig is het weer rustiger, Willemijn.” Verdraagzaamheid is goed, maar er zijn grenzen.
Kijk als experiment in plaats van naar het NOS Journaal om acht uur eens naar de Tagesschau op het eerste Duitse net. Dan ziet u een volwassen journaal met volwassen onderwerpen. Gepresenteerd door volwassen journalisten, voor volwassen kijkers.
