Nummer 23 | december 2016
Gelukkig zijn we nog niet oud en wijs
Gelukkig zijn we nog niet oud en wijs, beste lezer, anders zouden we de neiging gaan vertonen dit jaar hoofdschuddend af te sluiten. Kent u dit opwekkende plaatje? Het is rond 1800 gemaakt door Francisco de Goya en heet De slaap van de rede brengt monsters voort. Welnu, als redactie krijgen we het gevoel dat deze ets nog niets aan actualiteit heeft ingeboet, om maar eens eigentijdse uitdrukking te gebruiken.
Een aantal jaren geleden was er een journalist die op een berg het licht gezien had en priester wilde worden. Good veur diech, jong, zouden we in het Maastrichts zeggen. Wat zoveel betekent als: we leven tenslotte in een vrij land. Maar in zijn toelichting had diezelfde journalist het over ‘de ratio waar we sinds de Verlichting zo dol op zijn.’ In 2003 gebruikte Trouw-journalist en theoloog Lodewijk Dros naar eigen zeggen voor het eerst de term Verlichtingsfundamentalisme. De Verlichting stond in de 18e eeuw voor een kritische geesteshouding en inderdaad, geloof in de rede. We moesten daaraan denken toen we onlangs in de krant een interview met de nieuwe Belgische kardinaal Jozef De Kesel lazen. Helemaal hot en hip blijkbaar, deze nieuwe kardinaal, net zoals onze geliefde paus Franciscus. Minpuntje is natuurlijk dat de katholieke kerk het niet meer overal zo goed doet, maar geen nood, de kardinaal had een bondgenoot gevonden. ‘De islam heeft religie weer op de kaart gezet’, zei hij. We hopen dat u het ons niet al te zeer kwalijk zult nemen, beste lezer, dat we even terugdachten aan Parijs, Brussel en de ets van Goya.
Afscheid
Tot slot het al aangekondigde, onheilszwangere afscheid. Van een dichter en zanger. En van het jaar 2016.